Kolombiya’da Mayıs ayının başında Devlet Başkanı Ivan Duque’nin gündeme getirdiği vergi reformu yasasına karşı halk yığınsal ve öfkeli bir mücadeleye başladı. İlk gün gösterilerde 16 gösterici ve bir polis hayatını kaybetti, yaklaşık 800 kişi yaralandı. Yasaya karşı ilk protestolar dört gün sürdü. Gösterilerden önce pandeminin ekonomiyi olumsuz etkilemesi nedeniyle vergi yasasının bir zorunluluk olduğunu iddia eden iktidar geri adım atmak zorunda kaldı ve Duque yasa tasarısını geri çektiğini açıkladı.
Tipik bir yalancı iktidar lideri olan başkan, yaptığı açıklamada, “Zaman birlikte çalışma zamanı. Bir mutabakat sağlamamız lazım. Ürün ve hizmetlerde KDV artışı olmayacak” dese de ekonomik olumsuzlukların tüm yükünü Kolombiyalı yoksullara ve işçilere kesmeye çalışan yasayı gündeme getirmesi niyetini açık ediyordu.
Kolombiya’nın gayri safi milli hasılasının 2020 yılında yaklaşık yüzde 7 düştüğü tahmin ediliyor. Bu, ülkenin 1970’lerden beri girdiği en büyük ekonomik krizi tetikledi ve tüm burjuva iktidarların yaptığı gibi Duque de vergi reformu adını verdiği yasa önerisiyle aylık 656 dolardan yüksek geliri olanların ödeyeceği vergiyi artırmayı hedefliyordu. Sendikalar, bu yasanın krizin yükünü zaten geçim sıkıntısı yaşayan insanlara yükleyeceğini savundular.
On binlerce işçinin katıldığı eylemlere yerli halklar da destek verdi. Çünkü yasa önerisinde vergiden muaf tutulan yoksul kesimlerin de vergi ödeme kapsamına alınacağı ortadaydı. İktidarın yasayı geri çekmesine rağmen Kolombiya’da mücadelenin aynı sertlikle sürmesinin bir dizi nedeni var. Öncelikli neden, uygulanan devlet terörü. Yüzlerini gizleyen polisler sivillerin üzerine ateş ediyor.
İkinci neden ise yıllardır polis terörüne karşı biriken öfke. Eylül ayında polis bir kişiyi elektroşok tabancasıyla öldürünce gösteriler yeniden başlamış ve gösteriler sırasında devlet bu kez 7 kişiyi öldürmüştü.
Bir başka neden ise kitlelerin mücadele ederek yoksulları hedef tahtasına oturtan bir iktidara geri adım attırdığını görmesi. Eylemler, vergi yasasının geri çektirilmesinden hızla emeklilik, sağlık ve eğitim sisteminin düzeltilmesi ve paramiliter grupların dağıtılması mücadelesine evrildi.
Mücadelenin boyutlanması, bu arada protestocuların iktidarla talepleri doğrultusunda yaptıkları ve iki hafta süren görüşmelerin tıkanması, iktidarın göstericilerin taleplerini karşılamaya yanaşmaması nedeniyle eylemler yeniden ve daha da boyutlanarak sürdü.
Duque’nin gösterilere tepkisi bu kez de orduyu sahaya sürmek, sokağa çıkma yasakları ilan etmek ve sivil vatandaşların üzerine ateş açmak oldu!
Kolombiya’da yoksullar, hakları için kitlesel direnişin en parlak örneklerinden birini sürdürüyor.
(Marksist org)
