Basına ve Kamuoyuna 10 Aralık Dünya İnsan Hakları Gününde biz, bu ülkenin sanatçıları, kaygılıyız… Yola çıkarken “barışı kim istemez?” demiştik. “Birlikte yaşayan, yaşayacak halklarımızın barıştan başka şansı var mı?” diyerek yola düştük.
Bugün, ona bu kadar çok ihtiyacımız varken, barışa böylesine hoyratça davranılmasını anlayamıyoruz.
Barışın düşü bile bizi umutlandırırken; yürek parçalayan haberler geliyor, Diyarbakırdan, Tokattan, İstanbuldan… Acılar, ağıtlar birbirine karışıyor. Karanlık, bir ağır bulut gibi barışa olan hasretimizin üzerine çöküyor, kelimelerimizi boğuyor.
Nereye gidiyoruz? Barışa mı? O halde yanlış yoldayız. Barış silah sıkarak, ayak sürüyerek, yalan söyleyerek gelmeyecek…Çünkü barışa ulaşmadan geçirdiğimiz her gün, gençler için daha çok ölüm, anneler için daha çok gözyaşı anlamına geliyor. Oysa barıştan korkulmaz, savaştan korkulur. Barış yenmek ya da yenilmek değildir. Barış savaşmamak da değildir. Barış, kucaklaşmak ve hayata yeniden başlamaktır. Yetkili, yetkisiz herkese sesleniyoruz: Barışa kıymayın! 25 yıl… Binlerce can… Akan gözyaşları… Kaybettiğimiz zaman…Yeter, Barışalım! Barış İçin Sanat Girişimi Barış İçin Sanat Sanat İçin Barış
