Muhalif gazetecilere ve siyasetçilere yönelik soruşturma ve tutuklamalar hem basın ve ifade özgürlüğüne, hem de siyasete ağır hasarlar vermektedir. Hukuk devletinde kişilere veya kurumlara yönelik soruşturmalar elbette yapılabilir ama sürmekte olan tutuklamalar hızla amacını aşan bir yöne kaymıştır.
Anayasa Mahkemesi’nin açık hükmüne rağmen HDP’li milletvekilleri hakkında tutuklama kararı verilmiştir. Yapılan tutuklamalar toplumun barış ortamının sağlanabileceğine olan inancını kaybetmesine yol açmaktadır. Yerel yönetimlere, medya kuruluşlarına terör suçlaması ile sürekli baskınlar düzenlemek, malına mülküne el koymak, seçilmiş kişileri ve basın çalışanlarını tutuklamak, toplumdaki adalet duygusunu zayıflatmaktadır.
15 Temmuz darbe girişimi sonrası TBMM’de bulunan bütün partiler, basın ve demokratik kamuoyu darbeye karşı ortak tutum sergilediler. Darbe girişiminin atlatılmasında halkın direnişinin yanı sıra medyanın da önemli rolü olduğunu gördük. Darbenin engellenmesi sonrası bir süre uzlaşı ortamı ortaya çıkmıştı. Ama OHAL ilan edilmesi ve uzatılması ile birlikte temel hak ve özgürlüklerin kısıtlandığı bir ortama girdik. Parlamento denetiminden kaçırılan hukuksuz kanun hükmünde kararnamelerle (KHK) yaratılan mağduriyetlerin alanı hızla genişletildi.
Darbecilere karşı başlatıldığı ilan edilen soruşturmalar, Kürt siyasetçileri cezalandırmanın, muhalif basın yayın organlarını susturmanın bir yolu haline getirildi. Yüzlerce gazete, dergi, TV ve haber ajansı KHK’larla kapatıldı. Pek çok belediyeye kayyum atandı. Milletvekilleri, belediye başkanları ve gazeteciler tutuklandı. Akademisyenler, sendikalı eğitim emekçileri işten atıldı.
İktidarın tutumu ve olağanüstü hal rejiminin uygulamaları darbenin engellenmesi sonrası oluşan olumlu havayı yok etmektedir. Yapılanlara dair olumsuz kanaat kamuoyunda her geçen gün yaygınlık kazanmakta, iktidarın darbe karşıtı mücadelesine yönelik toplumdaki inanç ve destek her geçen gün azalmaktadır. Yargının siyasi yönlendirmelerden etkilendiği düşüncesi giderek haklılık kazanmaktadır. Bu tür uygulamalardan bir an önce vazgeçilmelidir.
Ülkemizde ve bölgemizde en acil ihtiyaç barış politikalarının geliştirilmesidir. Barışa ve adalete bu kadar ihtiyaç duyulan bir dönemde yeni mağduriyetler yaratan baskıcı uygulamalardan ve çatışmacı siyaset dilinden derhal vazgeçilmelidir.
Yıldız Önen
Küresel Barış ve Adalet Koalisyonu
11 Kasım 2016
